Prolog

~oczami Jack'a~

Nadzieja...

Miłość....

Przyjaźń...

Ból...

Strach...

Smutek...

Wszystko znika w jednym monecie. Wtedy kiedy czujesz tylko pustkę i ulgę, kiedy wszystko się już kończy. Najpierw nie ma niczego, a jedyne co widzisz to czerń. Głęboką intensywną czerń. Lecz potem dostrzegasz malutkie światełko, które z każdą chwilą staje się coraz większe i większe. W końcu czerń i nicość zastępuje światło a ciebie znów przytłaczają emocję ale silniejsze niż zwykle. Chce ci się płakać kiedy uświadamiasz sobie że nie będziesz już mógł pocałować, przytulić i zobaczyć ukochanej osoby. Że więcej nie będziesz mógł pokłócić się z bratem, zobaczyć jego syna. Że już nic nie będzie takie jak dawniej. Nie będzie już niczego, a ty zostałeś sam.

-Jack...- Słyszę cichy głos w oddali. A może tylko mi się wydaje? 

-Jack...- Znów słyszę swoje imię tylko wyraźniej. W oddali dostrzegam jakąś kobietę trzymającą w dłoni coś czerwonego.

-Mama?...- Camil stoi przede mną i tylko się uśmiecha. Nagle podnosi rękę i zanurza ją w miejscu gdzie powinno być serce.

-Nie trać nadziei synu jeszcze nie czas na ciebie. A to nigdy nie powinno zostać ci odebrane.- Mówi wyciągając dłoń z mojego torsu, a ja znów poczułem bicie serca.-Tęskniłam.

-Ja też... nawet nie wiesz jak bardzo.- Nie panuje nad sobą i pozwalam reszcie łez płynąc.- Nie wiesz jak bardzo...

- Wiem... wiem więcej niż ci się wydaje... i wiem ze nie powinno cię tu być.

-Ale jestem i nic już na to nie poradzimy. Już za późno i nie ma sposobu na to żebym wrócił. Nie ma już nadziei na powrót. - Powiedziałem patrząc jej prosto w oczy. 

- Zawsze jest nadzieja i nigdy nie można się poddawać. Tak samo jak jest sposób na to abyś powrócił ale to zależy tylko i wyłącznie od Tessy. Mogę dać wam chwilę na rozmowę ale tylko tyle mogę zrobić i lepiej dobrze wykorzystaj tą szanse bo innej już nie będzie.- Tylko tyle powiedziała i zniknęła nawet nie zdążyłem jej podziękować. 

-Jack!- moje rozmyślenia przerwał krzyk. Tak dobrze znany krzyk. Tessa wpadła w moje ramiona z łzami w oczach.- Jesteś tutaj, naprawdę tu jesteś.

-Jestem tutaj.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Mam nadzieje że Prolog się podoba :) I was zaciekawił. Chociaż mógł by być troszkę dłuższy.  Jak myślicie czy Jack może powrócić bez większych konsekwencji? Przy okazji bardzo polecam bloga mojej koleżanki :)