Rozdział 6

~oczami Markusa~

Stałem jak sparaliżowany. Podobieństwo było uderzające wyglądała dokładnie jak Anastazja  Wiedziałem że ten dzień kiedyś nadejdzie i zemsta się dopełni ale nie spodziewałem się ze to nadejdzie tak szybko. Zasłużyłem na to ale pierw ta dziewczyna powinna poznać prawdę, prawdę o tym co zrobiłem i prawdę o sobie.
-Nie, nazywam się Tessa i pragnę z panem porozmawiać o Anastazji czy mogę wejść?- Zapytała dość niepewnie.
- Tak... zapraszam- odpowiedziałem i wpuściłem dziewczynę i jej znajomego. -Siadajcie.
- Dziękuje.
-Więc chcesz poznać historię Anastazji? Mam nadzieję że macie sporo czasu ponieważ to dość długa i skomplikowana opowieść. Wszystko zaczęło się w 1897 roku...

~Luty 1897 rok~

Siedziałem nad książką i  nie spodziewałem się żadnych gości gdy nagle usłyszałem głośne pukanie do drzwi, niechętnie wstałem i otworzyłem, w progu stała śliczna dziewczyna z jasnowłosym towarzyszem.

-Witam. Nazywam się Amanda Lavelle a to mój towarzysz Edmund czy możemy wejść mamy bardzo ważną sprawę.-Powiedziała a ja bez słowa ją przepuściłem. Nie zachowywała się jak na damę przystało. Weszła do mieszkania i usiadła rzucając swój płaszcz na fotel obok.

-Nie zamierzam zostawać tu na długo. Przyszłam do pana, panie Sorel ponieważ dowiedziałam się że może mi pan pomóc w mojej misji, a mianowicie w wskrzeszeniu mojego ukochanego.- Przez chwilę patrzałem na nią jak na wariatkę przecież normalny podróżnik czy nawet czarodziej nie może nikogo wskrzesić. To nie wykonalne. Chociaż istnieje prastara legenda ale nie wiadomo czy jest prawdziwa.

-Wiem o czym pan teraz myśli i ma pan rację normalny podróżnik ani czarodziej nie jest w stanie tego zrobić. Tylko widzi pan ja nie jestem normalnym podróżnikiem i wiem że mi się uda potrzebuję tylko poznać informację które pan posiada.- Stanowczość tej dziewczyny mnie powalała. Na pewno nie jest damą i nie jest normalna wyczuwam to ma wielką moc o jakiej nikomu się nie śniło. Dorze wykorzystana może być potężną bronią którą zamierzam wykorzystać najpierw tylko muszę zdobyć jej zaufanie ale to nie będzie trudne do wykonania.

-Informację które posiadam nie są pewne, to tylko prastara legenda,

-W każdej legendzie jest ziarnko prawdy. Proszę nam opowiedzieć.

- Dobrze. Dawno temu żyła potężna kobieta która odnalazła miłość swojego życia, niestety nie mogła cieszyć się nią długo ponieważ żyła w mrocznych czasach kiedy podróżnicy prowadzili wojnę z podszywaczami. W czasie ostatniego starcia które miało przeważyć nad losami obu ras czarownica wyrwała serce ukochanego dziewczyny zabijając go. Kobieta była tak zrozpaczona że uwolniła swoją moc i unicestwiła czarownicę, niestety uwalniając moc straciła szanse na powrót kochanka. Przeklneła proch z jego serca i ukryła go gdzieś na polu bitwy. Co parę set lat na świat miała przychodzić dziewczyna potężna jak ona i miała tracić swą miłość w ten sam sposób tyle że ów dziewczyna miała mieć szanse na ocalenie go, wtedy też złamie klątwę. Żeby to czynić musiała odnaleźć przeklęty proch, zmieszać go z prochem z serca swej miłości i uwolnić cała moc. Jeśli jej się nie uda zginie, a klątwa będzie trwać nadal dopóki za kolejne kilka set lat inna dziewczyna tego nie dokona. Ale to tylko legenda nie musi być prawdziwa.- Mimo iż nigdy nie wierzyłem w tą legendę to coś w głębi mówiło mi że jednak jest w niej ziarnko prawdy. Anastazja uwierzyła w nią od razu. Podziękowała mi za pomoc i wraz z Edmundem opuściła mój dom. Następnego dnia o świcie nieoczekiwanie odwiedził mnie Edmund.
-Co cię tu sprowadza chłopcze?- Zapytałem lekko zdziwiony.
-Czy ta legenda jest prawdziwa?
-Moim zdaniem to tylko legenda opowiadana by zastraszyć małe dzieci na pewno jest gdzieś w niej ziarnko prawdy ale na pewno ta cała klątwa nie istnieje. Dlaczego się pytasz?- Zastanawiał mnie ten młody człowiek. Widziałem jak patrzy na Anastazję i od razu wyczułem że coś do niej czuje ale zastanawiało mnie dlaczego w takim razie pomaga jej w wskrzeszeniu ukochanego?
-W takim razie zrobisz coś dla mnie.- Teraz już miałem pewność dlaczego jej pomaga. Nie chce żeby ta misja zakończyła się sukcesem.
-Dlaczego mam coś dla ciebie robić?
-Jeśli mi pomożesz sprawie że będziesz mógł zapanować nad mocą Anastazji, musisz tylko sprawić by zapomniała o Alexandrze ale nie tak od razu tylko stopniowo. Umowa stoi?- Edmund całkiem dobrze myślał i wiedział czego obaj potrzebujemy. Nie rozmyślałem nad propozycją od razu się zgodziłem. Zaklęcie wymazujące osobę z pamięci nie należy do najtrudniejszych, a ja miałem wszystkie potrzebne środki do wykonania go więc rzuciłem je jeszcze tego samego dnia. Lata mijały a Edmund wciąż nie wywiązał się z swojej części umowy. Powoli traciłem już nadzieję że kiedyś się wywiąże, aż pewnego dnia dostałem zaproszenie na ślub Anastazji i Edmundem. Do zaproszenia była dołączona karteczka:

Przyjedź na ślub i tam wywiąże się z umowy.

Nic więcej na niej nie było. Po paru tygodniach w końcu nadszedł ten długo wyczekiwany prze zemnie ślub. Zjawiłem się na uroczystości. Wszystko było cudowne do momentu kiedy Anastazja nie zasłabła przed ołtarzem. Upadła na ziemie i zaczęła krzyczeć. Nikt nie wiedział co się dzieje. Naglę ucichła, a po paru minutach wykrzyczała.
-Edmundzie wiem co z Markusem mi zrobiliście i przysięgam zemszczę się! Wiem że wyczyściliście z mych wspomnień Alexandra! Przez was klątwa nie została zdjęta! Zemsta nadejdzie- I zamilkła. Nagle cała jej moc została uwolniona rozsadzając wszystko dookoła i unicestwiając Edmunda. Nic z niego nie zostało. Po paru minutach zmarła też Anastazja.

~Teraźniejszość~

-Zabiłeś ją?! Zabiłeś ją ponieważ chciałeś jej moc?! Przez ciebie Jack nie żyje, ona nie żyje, Alexander nie żyje! Wszyscy zginęli ponieważ chciałeś jej moc?! Teraz pewnie chcesz też moją?! Nigdy jej nie dostaniesz!- Tessa krzyczała na mnie a ja nawet się nie broniłem przez cały czas żyłem z poczuciem winy zasłużyłem na śmierć. Tessa chciała się już na mnie rzucić ale Rob ją powstrzymał.

-Nie jest tego wart. zostaw go. Choć idziemy wiemy już wszystko co chcieliśmy.

-Masz racje chodźmy.- I wyszli zostawiając mnie samego. Wróciłem do książki a pomiędzy jej stronami znalazłem zdjęcie Anastazji z napisem Zemsta się dopełni. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Tada... Jest rozdział. Poznaliście już historie Anastazji :) Jak myślicie co się stanie z Markusem? Tego jeszcze nikt nie wie :D Teraz taka mała prośba jak ktoś nie czytał to proszę niech przeczyta poprzedni post i napisze mi ci sądzi o pomyśle który napisałam na początku tamtego posta naprawdę liczę na waszą opinie ;*